Het treinstation van Etterbeek kent een rijke geschiedenis: opgericht in 1877, gebombardeerd tijdens de Tweede Wereldoorlog, en tot op heden één van de laatste drie ‘brugstations’ van België. Bovendien is het station voor vele studenten van de VUB en ULB geen onbekend terrein. Zo ook voor Moussa, Tristan, Hava en Tristan, die de trein nemen wanneer ze les hebben op de VUB-campus te Etterbeek.
De vier vrienden antwoorden enthousiast op de vragen die hen worden gesteld. Het studentenleven bevalt hun goed: ze zijn blij met hun studiekeuze, ze hebben nieuwe vrienden gemaakt en ze ervaren meer vrijheid. Ook hebben ze het over hun toekomstplannen. Hava heeft voor zichzelf al bepaald waar ze binnen vijf jaar wil staan. Ze ziet zichzelf dan starten aan een educatieve master of een doctoraat. Moussa daarentegen heeft nog geen duidelijke toekomstvisie. Met een kwinkslag vertelt hij ons dat hij dan zeker en vast nog aan het studeren zal zijn: hij betwijfelt of hij dit academiejaar zal halen.
Daarnaast vertellen ze ons over hun favoriete bezigheden tijdens het pendelen. Hun voorkeur gaat uit naar praten met vrienden of luisteren naar muziek wanneer ze alleen reizen. Hava leest ook af en toe een boek. Momenteel is ze het boek Midnight Library aan het lezen.
“Die ene trein met een wagon uit minstens 1970, daar lag een halfnaakte paspop.”
Wanneer we vragen naar hun meest opmerkelijke ervaring met de NMBS komen twee anekdotes naar boven. Zo heeft Hava eens vastgezeten op de trein doordat er een boom op de sporen was gewaaid. Na lang stilstaan en een halfuur vertraging, werd haar reis verdergezet via een andere route. Tristans verhaal is misschien wat opvallender. Hij vertelt gedetailleerd over hoe hij enkele weken geleden in een verouderde treinwagon zat waar een halfnaakte paspop in lag.
Desondanks de komische taferelen waar ze getuige van waren, ervaren ze niet alles aan het pendelgebeuren als prettig. Ze moeten dus niet lang nadenken over hoe ze hun pendelervaring zouden omschrijven. Eerder negatief is de algemene conclusie, hoewel het pendelen voor hen dit tweede semester aangenamer verloopt dan in het begin van het academiejaar. Hun gedeelde negatieve ervaring is veroorzaakt doordat hun trein vaak vertraging heeft. Dit zorgt voor stress, zeker tijdens een examenperiode. Lang onderweg zijn is een tweede element dat bijdraagt aan hun eerder negatief oordeel.
“Een trein die niet stopt tussen Mechelen en Etterbeek, zou ideaal zijn.”
Afsluiten doen we met enkele tips voor de NMBS. De belangrijkste suggestie die Moussa, Tristan, Hava en Tristan hebben is voor de hand liggend. Treinen die op tijd komen zouden het pendelen heel wat aangenamer en minder stressvol maken. Bovendien zouden ze graag een rechtstreekse verbinding zonder tussenstops hebben tussen Mechelen en Etterbeek. Ten slotte zijn, in hun meest gekke fantasieën, wagons met bedden of warme maaltijden op de trein gebruikelijk.